پروبیوتیکها باید قادر به تولید مواد ضد میکروبی بوده، در برابر محیط اسیدی دستگاه گوارش میزبان مقاومت نموده و به تعداد زیاد تکثیر نمایند. در آبزیپروری، پروبیوتیکها به عنوان یک فاکتور مهم تغذیهای مؤثر بر عملکرد و فیزیولوژی سیستم گوارش معرفی شدهاند. نشان داده شده است که، استفاده مناسب از پروبیوتیک موجب بهبود تعادل میکروبی روده و در نتیجه منجر به بهبود جذب مواد مغذی، فعالیت آنزیمهای گوارشی و کاهش مشکلات بیماریزایی در سیستم گوارش میگردد. فلور میکروبی سیستم گوارش دارای چندین عملکرد میباشند که برای سلامت میزبان از طریق بهبود عرضه مواد مغذی، ارتقای عملکرد ایمنی، جلوگیری از تشکیل کلنی توسط میکروبهای بیماریزا، تعادل انرژی، یکپارچگی مخاط و عملکرد آن مفیداند . در طرح حاضر، افزایش معنی دار تعداد لاکتوباسیلها (باکتری های مفید) و بهبود شاخص های ایمنی و فاکتورهای بیوشیمیایی در تیمارهای 0/15 و 0/3 گرم از 2 سویه پروبیوتیک به ازای هر کیلوگرم غذای پلت، نسبت به تیمار شاهد (فاقد پروبیوتیک)، نشانگر نقش مفید سویههای باکتریایی افزوده شده به جیره غذایی فیلماهی بر فلور روده بود.